Στα αρχαία ελληνικά η λέξη σήμαινε "άρρωστος". Η λέξη προέρχεται εκ του ρήματος μαλακιάω, που σημαίνει μαλακώνω. Συνώνυμα ρήματα: καταμαλακίζω, πλαδαρούμαι, μαλακύνω. Ως ουσιαστικό η λέξη μαλακία είναι Ιωνική και σημαίνει μαλακός. Στον "Περικλέους Επιτάφιο" του Θουκυδίδη (...φιλοσοφούμεν γαρ μετ' ευτελείας και φιλοκαλούμεν άνευ μαλακίας) η λέξη σημαίνει την μαλθακότητα. Στα Νικομάχεια Ηθικά του Αριστοτέλη η λέξη χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την καρτερικότητα, ενώ ως λατινική λέξη η malacia, υποδηλώνει την ήρεμη θάλασσα.[3] Στα νεότερα χρόνια η λέξη μαλακία ταυτίσθηκε με την διανοητική ανεπάρκεια ή εγκεφαλική δυσλειτουργία, εξ ού και η "μαλάκυνση εγκεφάλου". Επίσης και στην εκκλησιαστική γλώσσα διαφαίνεται η ίδια σημασιοδότηση[2], αντιδιαστέλλεται δηλαδή η σωματική ("νόσος") από την νοητική ("μαλακία") πάθηση: "από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν" (Ματθ. Δ' 23, Θ' 35 και Ι' 1).
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

3 σχόλια:

  1. Την μαλακία πολλοί αγάπησαν, το μαλάκα ουδείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Nai vre etsi einai oloi lene koita ena malaka ala tis malakies tous tis kanoun!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αφου η λεξη ΜΑΛΑΚΑΣ σημαινει αρρωστος λογικο ειναι να ειμαστε σε αυτη την καταντια, αφου ειμαστε ολοι αρρωσστοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή